Tagarchief: Blog

Het slachtoffer loverboy en haar misbruik slachtofferrol.

Geplaatst op 01/10/2015 door Jacques Smits

“Ik ben zwanger, maar niet van mijn vaste vriend” schreef het ‘slachtoffer’ op Twitter “maar laat het binnenkort toch weghalen”. Toen deze uitspraak bij een bekende hulpverlener van haar ter ore kwam reageerde deze: “zwanger? Alweer? Dan zal ze binnenkort wel met het verhaal van een miskraam of abortus komen’.

“Help mij, help mij hieruit vandaan” vroeg het minderjarige meisje “ik ben meerdere malen verkracht en moet hier vandaan vluchten”.

Ongeveer 12 jaar geleden zat zij in het Brabantse dorpje St. Anthonis opgesloten en gaf aan het secretariaat van de Stichting Kinderontvoering door slachtoffer te zijn van groepssex c.q. groepsverkrachting door meerdere mannen.

Dit was mijn 1e kennismaking met een slachtoffer van een toen nog onbekende groepering, nu genaamd “loverboys” waarover de laatste tijd gelukkig meer landelijke media aandacht wordt gegeven, mede door o.a. de Stichting Stoploverboysnu (www.stoploverboys.nu), de boeken van Maria Genova (Vrouw is hoer, man is stoer en Vrouwen te koop) en het boek van Merel van Groningen “Misleid”/Gevangen in het web van een loverboy.

Kort overleg met het secretariaat volgende omdat de intentie van deze ‘noodkreet’ geheel niet binnen het kader van de Stichting Kinderontvoering viel. Het is en blijft een minderjarige in de problemen die geholpen moet worden.

Daar zat ze dan naast me in de auto, onderweg naar Helmond waar ik een kortdurend onderkomen had kunnen regelen in een “Blijf van mijn lijfhuis”, dit ondanks het feit dat zij een minderjarige was. Een fragiel, jong en kwetsbaar meisje zo misbruikt dacht ik TOEN nog.

Een paar maanden geleden kreeg ik een tweet van een voor mij onbekende tweep binnen met de vraag of ik Jacques Smits uit de omgeving van Arnhem was, welke ik bevestigend beantwoorde. “Ik wil je nog bedanken voor je hulp toen in St. Anthonis, toen je mij weghaalde uit die ellende”.

Nadat ik haar toen in Helmond had afgezet hoorde ik een paar dagen later dat zij met de Noorderzon was vertrokken, waarna ik niets meer van haar vernomen heb, dus ik was verheugd om haar weer op Twitter te ontmoeten.

Op het moment dat zij mij eerder vermelde tweet stuurde, was er net een breuk ontstaan tussen mij en een organisatie die opkomt voor slachtoffertjes van kinderporno en kindermisbruik in Utrecht. De dame achter deze organisatie is toen “onderuit” gegaan met betrekking tot de landelijk op Twitter schockerende @Sannafavaron1 hoax, lees hiertoe http://www.axioma.nl/blogs/thomas-braun/1019/

Nog nooit had wie dan ook in Twitterland deze Sanna Favaron persoonlijk of per telefoon gesproken, maar de vrouw achter deze organisatie had als enige diepgaande telefoongesprekken met deze niet bestaande Sanna Favaron gehad. Bij hoog en bij laag bleef ze in haar gelijk volhouden en er moest maar een bewijs komen dat Sanna nooit had bestaan of niet van die brug was gesprongen.

Vanaf dat moment, het moment dat ik haar op Twitter met haar ‘waanzin’ confronteerde, was de breuk daar en er bleef dan ook niets heel van mij als zij op Twitter haar gal over mij ging spuwen.

Het slachtoffer had ook tweetcontact met haar en zo ging er een balletje rollen. De hulpverlener zoals in de 1e alinea vermeld waarschuwde mij voor het zgn slachtoffer, ik zou haar verleden maar eens moeten nagaan om mogelijk niet de dupe van haar intenties te worden.

Al speurende kwamen er de meest ‘rare’ berichten bij mij binnen, wanneer ik deze dubbelde kwam ik op eensgelijk resultaat, waarna ik het slachtoffer ging confronteren met het feit dat ik een onderzoek naar haar verleden ging doen, terwijl zij niet wist dat dit al had plaatsgevonden.

Mijn mailbox stroomde vol met tips over en foto’s van dit vermeende slachtoffer en ondertussen zetten zij samen met de Utrechtse gekwetste dame een leuke “hetze” op Twitter tegen mij op, waarbij zelfs mijn inzet inzake de Malika Karoumzaak http://www.nu.nl/boek/2397242/paul-ruven-verfilmt-klopjacht-malika.html niet ongemoeid werd gelaten, zonder dat zij zich maar ooit iets in deze zaak hebben verdiept.

Berichtgevingen per twitter leerde dat zij nu slachtoffer van seksueel geweld zou zijn in het huis waar zij nu zou wonen ….. een bekend verhaal dat al eerder vanuit andere woonadressen naar voren is gekomen, tot aangiftes van verkrachting aan toe, welke (voor zover ik kan en mag natrekken) allemaal zijn geseponeerd.

Twitterberichten bleven over en weer gaan. Toen de geloofwaardigheid van het vermeende slachtoffer in het geding kwam, zag ik opeens een twitterbericht van haar dat zij op bed lag met een mogelijk hartinfarct. Twee van haar trouwe tweeps reageerde precies zo zoals zij wilde, aandacht, medelijden en de strelende hand biedend.

Over die zogenaamde hartinfarct heb ik niets meer terug kunnen lezen, het vurige twittercontact tussen de Utrechtse ‘weldoener’ en het slachtoffer is sterk afgenomen, haar 2e trouwe (mannelijke) tweep heeft mij te kennen gegeven niet meer in haar verhaaltjes te trappen.

Berichten van andere ECHTE slachtoffers loverboys liegen niet over haar, haar leven blijkt alleen uit list, leugen en bedrog te bestaan, waar naïevelingen met beide benen instinken.

Nu probeerde zij bij een bij mij bevriende tweep haar ‘zwangerschapsspelletje’ te spelen, deze bevriende tweep had van mij al waarschuwende info ontvangen toen ik zag dat er een tweetcontact tussen hen beide ging ontstaan, waarop zij mij informeerde over de tweets van dit ‘slachtoffer’.

Via een omweg, omdat zowel de Utrechtse weldoener als het slachtoffer mij op twitter geblocked hebben, kwam de informatie bij het slachtoffer terecht dat mijn bevriende tweep NIET in haar zielige verhaaltjes moest trappen.

Het antwoord van de ‘zwangere’ tweep was weer eenvoudig “ik laat het toch weghalen”.

Ik wens alle slachtoffers loverboys enorm veel sterkte wanneer zij de knoop doorhakken en zich loswurmen van hun loverboy, de weg naar en nieuw leven staat voor jullie open, zeker als jullie uit de slachtofferrol vandaan komen, hou hierbij het verziekte voorbeeld van de in deze blog beschreven ‘slachtoffer’ in je achterhoofd, want zo kom je nooit los van je ellende.

Niets dan respect voor de vechters voor een nieuw bestaan.
Lees verder →

Geplaatst in Bedreiging, Chantage, Loverboys | Tags: , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Het slachtoffer loverboy en haar misbruik slachtofferrol.

Jochem Lub stuk, kapot, kadoek middels De Telegraaf

Geplaatst op 15/02/2015 door Jacques Smits

Gedupeerden bundelen krachten tegen ’terminale’ ondernemer
Strijd tegen ’zieke zakenman’

Door: Pieter Ploeg

Vrienden, kennissen, compagnons, collega’s en zelfs zijn eigen partner vinden de 34-jarige Jochem L. uit Capelle aan den IJssel een fantast van het zuiverste water en een leugenaar. Hun aanklacht: overal heeft de website-ontwikkelaar en internetkenner schulden, maar als het op betalen aankomt, geeft hij niet thuis en verschuilt hij zich achter een levensbedreigende ziekte. „Allemaal flauwekul”, zegt L.

De ene keer zegt hij volgens zijn slachtoffers een hersentumor te hebben, dan weer maag- of leverkanker met uitzaaiingen naar zijn nieren. Maar is Capellenaar Jochem L. echt zo ziek? „Zelfs als die man ademhaalt, dan liegt-ie”, zegt een gedupeerde.
Rekeningen bleven onbetaald, want Jochem zei doodziek te zijn. En men geloofde hem. Zijn vrienden, zijn relaties, zijn partner. Maar zijn directe omgeving heeft met hem gebroken en wil hem nu juridisch aanpakken.
„Want anders”, weet Arnhemmer Jacques Smits, één van zijn voormalige vrienden, „gaan er zeker nog meer slachtoffers vallen. Jochem is ziek tussen z’n oren. Hij gaat over lijken”, aldus Smits, die financieel niet gedupeerd is, maar hem wel als groot gevaar voor zijn omgeving beschouwt. „Hij beschadigt iedereen met wie hij samenwerkt. Is het niet financieel, dan is het zeker emotioneel.”

Collectief

Het lijstje van mensen die slachtoffer zeggen te zijn van Jochem L. is lang. En naarmate meer en meer ervaringen van veelal kleine bedrijven via sociale media worden uitgewisseld, wordt die lijst groter. Gedupeerden hebben nu gezamenlijk een advocaat in de arm genomen die bekijkt hoe de Capellenaar collectief via een civiele procedure kan worden aangepakt.
Jochem L. zélf is intussen verdwenen van internet. De directeur/eigenaar en enig werknemer van Bam Media lijkt alle schepen achter zich te hebben verbrand. Op mailtjes reageert hij niet. Niemand heeft de afgelopen dagen nog een spoortje van activiteit van hem gezien op internet, terwijl ze gewend waren „24 uur per dag” bestookt te worden met berichtjes.
Enkele weken geleden nog noemde hij zichzelf ’de grootste twitteraar van Nederland’ en ’de koning van de sociale media’, maar de zelfbenoemde vorst voelt duidelijk nattigheid sinds hij op Facebook aan de schandpaal wordt genageld. Hij heeft daarop zijn sporen onmiddellijk zo veel mogelijk gewist.

Arnhemmer Jacques Smits deed op Facebook een oproep, waarop honderden reacties kwamen. Allemaal lotgenoten. Kleine zelfstandigen en zzp’ers die zeggen er allemaal op dezelfde manier te zijn ingeluisd door Jochem L.

JK

Jean Kuit, Steven Petit, Yolanda de Fijter, Bob van Veen, Ferry ten Brink, Fred Pistoor en tal van anderen deelden hun nare ervaringen met de Capellenaar op internet. Advocaat Benno Blindenbach van Advocaten in de Praktijk legt momenteel een Jochem L.-dossier aan. Hij verzamelt zo veel mogelijk informatie van bedrijven die zaken met hem hebben gedaan.

Prutswerk

„Het zal niet eenvoudig zijn om hem juridisch aan te pakken”, zegt Blindenbach. „Want de meeste orders die hij binnenkreeg, heeft hij uitgevoerd. Maar bijna geen enkele opdracht is naar tevredenheid afgeleverd. Met zijn bedrijfje Bam Media leverde hij prutswerk. Hij schotelde het prachtig voor met mooie voorbeelden, maar wat hij maakte was ver beneden peil. Intussen was alles al wél betaald. Want Jochem verlangde altijd een vooruitbetaling van de halve factuursom, en vervolgens moest ook het resterende bedrag vóór aflevering op zijn rekening staan.”
„Reclameren achteraf leidt meestal tot niets, want dan zegt Jochem weer doodziek te zijn, heeft-ie weer twee chemokuren of ct-scans in één week. Van zo’n mededeling schrik je. De slecht uitgevoerde order is ineens onbelangrijk. Jochems ziekte is veel belangrijker. Hij zet het nog een beetje aan door te gaan huilen. En dan ben je uitgepraat…”, is de ervaring die met eentonige regelmaat terugkeert in de verhalen van slachtoffers van de 34-jarige ondernemer.
„Zeuren om geld doe je niet bij iemand die beweert zo ziek te zijn. Dus dat werd uitgesteld, maar in werkelijkheid gebeurde er niets meer”, heeft Blindenbach van zijn cliënten gehoord.

Duizenden euro’s

De raadsman ziet wel juridische mogelijkheden, zeker nu gedupeerden de handen ineen hebben geslagen. Het gaat om zaken die variëren van een paar honderd tot enkele duizenden euro’s. „Voor sommige gedupeerden zijn mijn kosten hoger dan het bedrag waarover het dispuut is, maar door de gezamenlijke aanpak is het voor iedereen aantrekkelijk”, aldus de Utrechtse advocaat.
Een gedupeerde zegt niet te kunnen wachten totdat L. is gestopt: „Hij kan ineens in huilen uitbarsten omdat hij zogenaamd weer geopereerd moet worden. Of hij vertelt dat er uitzaaiingen zijn gevonden in zijn nieren en dat-ie nog maar kort te leven heeft. Hij veinst de meest vreselijke ziektes. Kwam bij ons thuis, at met ons mee, zat in de woonkamer gezellig mee te doen. Ik kon hem recht in zijn ogen aankijken. En ik geloofde zijn verhalen. Ik niet alleen, iedereen! Wat dat betreft speelde hij zijn spelletje wel heel goed. Maar wie spot er nou met kanker? Dan ben je toch niet in orde.”
Bob van Veen herinnert zich zijn eerste kennismaking met de Capellenaar in 2009. „Een aardige gozer, heel vrijgevig en superenthousiast”, zegt de kleine zelfstandige, die zegt voor een paar honderd euro de boot te zijn ingegaan. „Ik had een nieuw project bedacht en Jochem wilde meedoen. Hadden we een zakelijke bespreking in een restaurant, dan betaalde hij alles. Geld leek geen enkel probleem. Hij nam ook wel eens kleine attenties mee. Jochem leek de vriendelijkheid zelve”, weet Van Veen nog.
„En zijn enthousiasme over ’ons’ project was groot. Al met al leek hij mij de ideale zakenpartner. Maar het duurde niet lang. Ineens was het over en uit met de voorbeeldige compagnon. Hij ging ervandoor met mijn project, registreerde de domeinnaam en begon in zijn eentje. Toen ik hem daarop aansprak, kon ik mijn éígen idee van hem terugkopen. Vanaf dat moment wist ik: deze man deugt niet. Dat er ook niets klopte van al zijn ziekten, werd steeds duidelijker toen ik contact kreeg met andere zakenrelaties van Jochem.”

Ingreep

Een oude vriend zegt Jochem een keer in de stad te hebben gezien op het moment dat hij op de operatietafel moest liggen. Via WhatsApp informeerde hij bij Jochem waarom de ingreep kennelijk niet was doorgegaan. „Durf niet”, antwoordde hij, „heb nog twee maanden te leven.”
Nadere uitleg kwam er nooit. Jochem praatte verder niet over zijn vermeende ziekte en alle „loodzware behandelingen” die hij moest ondergaan. Ook zijn vriendin met wie hij op dat moment samenwoonde, mocht er niet naar vragen. Ze zegt dat hij haar verbood om mee te gaan naar het ziekenhuis. Zelfs wanneer Jochem naar de arts ging voor de uitslag van een onderzoek, zegt ze, ging hij daar in zijn eentje naartoe. Althans, dat zei hij. Telefoontjes van ziekenhuis of arts kwamen volgens haar – heel toevallig – ook altijd op momenten dat hij alleen thuis was…
„We moesten gewoon geloven wat hij zei. En dat deden we ook. Geen van zijn vrienden had reden om daaraan te twijfelen. Maar hoe ziek in je hoofd moet je zijn als je met de meest vreselijke ziektes de spot drijft?” vraagt Jean Kuit zich hardop af. „Al die chemokuren, onderzoeken, operaties en andere ziekenhuisopnamen zijn verzinsels van hem. Hij houdt iedereen voor de gek. En zolang hij niet gestopt wordt, weet hij weer nieuwe slachtoffers te vinden.”

Jochem L.: ‘Ze willen me kapotmaken’

JL

Directeur/eigenaar Jochem L. van Bam Media in Capelle aan den IJssel vindt het “allemaal flauwekul” wat zijn voormalige compagnons, medewerkers, vrienden en partners over hem beweren.

Jochem L.

“Ze willen me kapotmaken en proberen me nu met z’n allen af te persen. In elk bedrijf worden fouten gemaakt. Dus ik zal het ook niet allemaal goed hebben gedaan. Maar ik heb geen zin in dit gezeik”, zegt de 34-jarige ondernemer in een reactie als hij telefonisch wordt geconfronteerd met de afschuw over zijn werkwijze in combinatie met een ziektebeeld dat compleet verzonnen zou zijn.
Jochem L. zegt niet te willen reageren op de vele aantijgingen. “Want alles wat ik zeg, kan tegen me gebruikt worden. Dus ik zeg maar even niks.”
Zodra hem gevraagd wordt naar de ziekte, waarvoor hij al enkele jaren chemokuren en ct-scans zegt te moeten ondergaan, reageert hij tóch. “Zes of zeven jaar geleden ben ik aan mijn darmen geopereerd en toen is een kankergezwel verwijderd. Ook is mijn prostaat eruit gehaald. En daarna heb ik nog menig operatie moeten ondergaan. Ik kan je de wonden nog laten zien”, aldus de Capellenaar.
Hij zegt sterke vermoedens te hebben waar de twijfels en kritiek vandaan komen.
“Er zijn wat zakelijke conflicten geweest met collega-ondernemers. Die heb ik allemaal geholpen een bedrijf op te zetten. Maar die mensen kwamen hun afspraken niet na. Dus toen ben ik ermee gestopt. En daarom ben ik de afgelopen weken wat minder actief op internet. Ze spannen nu samen om mij en mijn bedrijf af te branden”, vindt L.
Dat hij de spot zou drijven met een vreselijke ziekte, noemt hij verzinsels en flauwekul, die voortkomen uit rancune. “Al die mensen die twijfels hebben, mogen mijn medisch dossier inzien. Maar ik heb nog niemand gehoord of gezien die het wilde komen bekijken”, aldus de Bam Media-eigenaar, die dan ineens zegt “geen zin meer in dit gesprek te hebben” en de telefoonverbinding verbreekt. Lees verder →

Geplaatst in Chantage, Crime, Facebook, Jochem Lub, Juridisch, Openbaar Ministerie, Twitteroplichters | Tags: , , , , , , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Jochem Lub stuk, kapot, kadoek middels De Telegraaf